Historie
Houten achtkantige molen, gedekt met horizontale houten delen, op gemetselde stenen onderbouw. Het oudste nog bestaande achtkant van Overijssel.
De bouw van de huidige molen geschiedde in 1703 in opdracht van Coenraad Baron van Dedem. Waarschijnlijk is de voorganger een standerdmolen geweest. In 1940/1941 werd de molen onttakeld tot een romp met kap. De molen had tot die tijd altijd de functie gehad voor het vermalen van graan voor akkers en boeren.
In 1979 werd mede door de inspanningen van de Stichting De Wijhese Molen de molen weer in oude glorie hersteld. Momenteel wordt met één koppel stenen veevoer gemalen.
Opmerkelijk: de achterkant is hier in 1703 neergezet, maar was destijds al niet nieuw! De onderste bintlaag, die de steenzolder draagt, is er duidelijk later ingezet. Een conclusie is dat dit achtkant oorspronkelijk niet voor een korenmolen is gebouwd. In de keerkuip van het kruiwerk waren voor de restauratie nog de kamers voor de keerschijven aanwezig, hetgeen in erg oude Noord-Hollandse molens voorkomt. Ook is te zien, dat sommige veldkruisen later ter versteviging- zijn bijgeplaatst. Hierdoor bevinden de ramen zich ook op afwijkende plaatsen. Al met al lijkt het erop dat dit achtkant van een in of kort voor 1703 gesloopte Noord-Hollandse poldermolen is geweest.
Niet alleen het staandewerk, ook het gaandewerk heeft een opmerkelijk historisch detail: de bovenas is afkomstig van de tijdens de Tweede Wereldoorlog op last van de Duits bezetter gesloopte korenmolen ‘De Bazuin’ te Harlingen. Eenmaal gedemonteerd (1944) en opgeslagen verdwenen de onderdelen in de laatste periode van de oorlog geleidelijk aan ín de kachel’: tenslotte waren eigenlijk alleen bovenas en maalstenen over. De stenen gingen naar Holwerd; de as bleef in opslag en kreeg pas in 1979 zijn huidige bestemming, in Wijhe dus.
